Niet jezelf voelen in je eigen familie: All Of Us Strangers

In de praktijk: Ontwikkelhouse sessies [1]

Je zo nu en dan vreemdeling, niet jezelf voelen in je eigen familie: wie herkent dat niet? Misschien recent nog tijdens een van de kerstdiners?

Zondagochtend zag ik in het filmhuis de prachtige film: All Of Us Strangers.

De hoofdpersoon heeft op z’n 12e, ergens midden jaren ’80, zijn beide ouders verloren. Al schrijvend hierover, en dat is de magie van de film, bezoekt hij zijn ouders in zijn ouderlijk huis. Ze zijn gewoon thuis. Hij en z’n ouders zijn van ongeveer dezelfde leeftijd. Het is prachtig om te zien hoe, zittend met ze aan de keukentafel, zowel hij als zijn ouders steeds meer zicht krijgt in waarom ze bepaalde dingen zo deden zoals ze ze deden. De vader die zijn zoontje hoorde huilen op z’n kamer en niet in staat was om naar hem toe te gaan. En wat dat met de hoofdpersoon deed. Allemaal prachtig en liefdevol in beeld gebracht. Met fantastisch gekozen ‘needle-drops’; nummers uit de jaren ’80 die het allemaal nog intenser maken.

De film toont wat mij betreft prachtig hoe het verleden als rem kan werken op dat waar je in het hier en nu al langer naar verlangt. En er maar niet lijkt te komen, je blijft op dat waakvlammetje branden. In het geval van de film; het nooit echt durven verbinden van de hoofdpersoon in een relatie en z’n minderwaardigheid als schrijver.

Het deed me denken aan wat een opstelling voor je kan doen. Of een goed systemisch gesprek. Het kan je inzicht geven in dat wat je onbewust remt om in het hier en nu volledig je leven, je verlangens, te leven. Door je verleden volledig te nemen, kan je in het heden vol levensenergie verder.

Wil je er meer over weten hoe dat werkt? Ga die film zien. 😉

Of kom langs in het ontwikkelhouse in Schoorl en ontdek wat jou in bepaalde situaties afremt en je vreemdeling doet voelen. Je bent welkom voor:
- Persoonlijke coaching
- Executive coaching
- Team coaching
- Opstellingen
- Intervisie
- Wezenlijke wandeling